Lokowanie (się)

Będąc na Islandii, nie chcę nadużywać czyjejkolwiek gościnności, w związku z tym zaplanowałem parę nocy hotelowych. Planować sobie jednak można! Kilka miesięcy przed przyjazdem w Reykjaviku brak satysfakcjonujących ofert noclegowych. Chodzi o możliwość wynajęcia pokoju ze śniadaniem. Dla jednej osoby, a nie dla gromady, bo takie akurat nie będą mieć problemów, by przenocować w islandzkiej stolicy. Ho(s)tele oferują miejsce w pokojach z kilkunastoma osobami. Rozumiem, że to oferty dla grup, co zaś z turystycznymi singlami, którzy potrzebują pokoju we w miarę normalnej cenie? Przegląd hotelowych propozycji Reykjaviku zakończył się niepowodzeniem i wówczas Patrycja podsunęła mi stronę Airbnb. I to był strzał w dziesiątkę!

Stronka oferuje możliwości noclegów w domach prywatnych na całym świecie. Ceny są dużo niższe niż w hotelach, ale też należy liczyć się z tym, że płaci się za samo łóżko, wyżywienie  - zazwyczaj - trzeba skombinować we własnym zakresie. Airbnb zaoferowało mi kilka fajnych miejsc - w końcu wybrałem wyjątkowo mały pokoik w niebieskim domku przy Túngata, w ścisłym centrum Reyjkjaviku. Strona Airbnb jest funkcjonalna i bardzo wartościowa, ale przeczytałem gdzieś, że małe islandzkie miejscowości buntują się przeciw prywatnemu biznesowi noclegów. Czy naprawdę ludzie budują sobie domy, żeby wynajmować w nich pokoje przez dwa miesiące i po to, aby przez pozostałe dziesięć stały one puste? Nie chce mi się wierzyć, ale tak widzą to małe społeczności islandzkie. Tymczasem problem w tym, że Islandia nie nadąża z infrastrukturą hotelową, a turystów z roku na rok jest coraz więcej. Dla tego kraju sezonem są raptem trzy miesiące, potem wyspa nie cieszy się wielkim zainteresowaniem ze względu na trudne warunki atmosferyczne. Ale dlaczego właśnie na te trzy miesiące nie miałyby się otwierać kwatery prywatne z Airbnb? Nie wiem, co stoi za negowaniem filozofii tej strony i takiej formy umożliwiania turystom w miarę taniego zaczepienia się na Islandii.

Gdyby to ode mnie zależało, przyleciałbym w czasie, kiedy turystów jest mniej albo nie ma ich wcale i kiedy ceny usług turystycznych nie przyprawiają o zawrót głowy w kraju ogólnie dla polskiego przybysza drogim. Niestety, nauczyciele nie mogą sobie wybierać terminu urlopu, w związku z tym pozostaje lipiec, a wraz z nim białe noce, które tak zachwala Patrycja. Ciekaw jestem ulic stolicy - czy rzeczywiście będą zapełnione licznymi zwiedzającymi, którzy już w kwietniu zwinęli mi oferty bed and breakfast w hotelach czy też może po prostu tych hoteli jest tak niewiele, a liczba obcokrajowców nie będzie tworzyć stanu oblężenia miasta. Na pewno - przyzwyczajony do codzienności Krakowa - będę przyjemnie zaskoczony tym, że trafię mimo wszystko do kameralnego miejsca. Nawet w szczycie sezonu turystycznego.